Mars zit nog niet zo lang bij de selectie, maar is wél een kind van de club. Met zijn achttien jaar nog een ‘broekie’, maar zeker geen figurant in het team van trainer Teun Dikken. Sterker: hij speelt op de as van het veld en heeft daar nu al een belangrijke rol. Met zijn ploeg wil hij vooral vooruitkijken en niet meer in de middenmoot eindigen. Er moeten dan wél wat dingen veranderen zodat de prestaties beter worden. In de loop van de voorbije competitie ging het al stukken beter en biedt dat hoop voor de toekomst. ,,Vorig seizoen zaten we echt in een leerjaar. We gingen met vol vertrouwen de competitie in omdat we in de voorbereiding goed hadden gepresteerd, waaronder tegen derdeklassers. Helaas ging het tijdens de start van de competitie minder goed qua resultaat. Dat is op zich wel te verklaren, omdat we te maken hebben met een kleine groep, goede voetballers. Dit brengt met zich mee dat wanneer er geblesseerden zijn dat we al gauw in spelersnood komen. Daar hadden we vrijwel het hele seizoen hinder van. Verder is de selectie heel jong met een gemiddelde leeftijd van ongeveer twintig jaar en misten de spelers uit het JO19-1-team vanwege corona de aansluiting met de selectie. Al deze dingen samen maakte het dat iedereen eerst aan elkaar moest wennen voordat het beter ging lopen. Dat gebeurde dan ook tijdens de derde periode. We hadden toen vaker het geluk aan onze kant en hadden we heel veel steun van ons publiek. Dit wordt door ons zó gewaardeerd! Meestal zijn de rode vestjes in de meerderheid en dat is prachtig. We wonnen de periodetitel, maar promotie zat er helaas dus niet in.”
Daan Mars gaat zijn tweede seizoen als selectiespeler in en zou met zijn club natuurlijk dolgraag willen promoveren. Dat dat niet eenvoudig gaat worden weet hij, maar hoge ogen gooien kan. Op de lange termijn moet het volgens hem wel degelijk mogen zijn de stap te maken. Dit seizoen geldt vooral om als selectie zo compleet mogelijk te blijven. ,,Na het leerjaar moeten we nu verder kijken. Het is in ieder geval erg belangrijk om fit te blijven, omdat we niet heel veel spelers hebben en gemis dus moeilijk kunnen opvangen. Het is goed dat de selectie heel jong is en er veel rek in zit. Ik ga er daarom vanuit dat er meer inzit en ben er blij om dat we veel goede jeugdspelers hebben, zowel bij de jongste jeugd als de junioren. We hebben nu ook weer een JO17-team en daarin zit heel wat talent. Ze mogen soms al met de selectie meetrainen zodat ze alvast wat aan het team en het niveau kunnen wennen om zo binnen enkele jaren de overstap te kunnen maken. Wat ook goed is is dat drie spelers uit de jeugd het afgelopen seizoen hun debuut in het eerste hebben gemaakt.”
Mars maakte zelf zijn debuut in het tweede coronajaar. Toen viel hij af en toe in en rook hij aan het grote werk waaraan hij nu al uitstekend is gewend. Voor hem was het zo ontzettend jammer dat hij na ongeveer een half seizoen geblesseerd raakte. ,,Ik kreeg met een enkelblessure te maken; de binnenband van mijn enkel raakte beschadigd. Hierdoor heb ik de helft van de competitie niet kunnen spelen, maar vanuit de dug-out heb ik alles uitstekend kunnen volgen.”
Als de middenvelder naar de titelkandidaten kijkt dan noemt hij twee clubs: Havelte en Ruinerwold. Een echte degradatiekandidaat is er volgens hem niet. ,,Het kan raar lopen; ik denk dan ook dat het met het oog op degradatie tot het laatste moment spannend blijft. Wij gaan ons daar ook niet op richten en proberen de top vijf te halen.”
